- شوم بخت (بَ)
بدبخت. تیره بخت. سیاه بخت. شوربخت. (یادداشت مؤلف) :
سپهبد چه پرسد از آن شوم بخت
که نه کام بادش نه تاج و نه تخت.
فردوسی
سپهبد چه پرسد از آن شوم بخت
که نه کام بادش نه تاج و نه تخت.
فردوسی
معنی شوم بخت - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
بدبخت، تیره بخت، شوریده بخت، شوراختر، شورطالع، برای مثال شوربختان به آرزو خواهند / مقبلان را زوال نعمت و جاه (سعدی - ۶۳)
(دَ)
لغت نامه دهخدا
بدیمن. مقابل خوش یمن. نحس:
نگفتم که با رستم شوم دست
نشاید بر این بوم ایمن نشست.
فردوسی.
به آهنگرش گفت کای شوم دست
ببندی و بسته ندانی شکست.
فردوسی
نگفتم که با رستم شوم دست
نشاید بر این بوم ایمن نشست.
فردوسی.
به آهنگرش گفت کای شوم دست
ببندی و بسته ندانی شکست.
فردوسی
(یَ بُ)
لغت نامه دهخدا
به معنی صاحب مروت، یکی از رسولان دوازده گانه و پسر یونا و برادر شمعون پطرس و از اهل بیت صیدای جلیل بود. پیشه اش ماهیگیری و اول شاگرد یحیی تعمید دهنده بود پس از آن منجیزا متابعت نمود و چون او مسیا یعنی مسیح را یافت در حال بنزد برادر خود شمعون شده وی را بنزد عیسی آورد و ازآن وقت ببعد درضمن شاگردان مسیح محسوب شد و تا آخر با وی بود و در اناجیل و مرقس و یوحنا از وی سخن رفته است. وی در اخائیه بر صلیب مخصوصی مصلوب شد و آنراصلیب مار اندریاس می گفتند. (از قاموس کتاب مقدس)
نام یکی از ایرانیان نسطوری مذهب بوده که قانون مدنی زمان ساسانیان را به سریانی ترجمه کرده است و این ترجمه در بسیاری از موارد مطابق است با قوانین ’ماتیکان هزار داتستان’ پهلوی. (از فرهنگ ایران باستان ص 173). و رجوع به الجماهر ص 142 شود
نام یکی از ایرانیان نسطوری مذهب بوده که قانون مدنی زمان ساسانیان را به سریانی ترجمه کرده است و این ترجمه در بسیاری از موارد مطابق است با قوانین ’ماتیکان هزار داتستان’ پهلوی. (از فرهنگ ایران باستان ص 173). و رجوع به الجماهر ص 142 شود
(دُ ژَ/ دِ ژَ بَ)
لغت نامه دهخدا
بدبخت. نگون بخت:
دژم بخت آن کز تو جوید نبرد
ز بخت و ز تخت اندرآید بگرد.
فردوسی
دژم بخت آن کز تو جوید نبرد
ز بخت و ز تخت اندرآید بگرد.
فردوسی
(بَ)
لغت نامه دهخدا
که نصیب و بهره شومی دارد. که حظ و بخت و بهرۀ نحس دارد. بدبخت:
چنان ساخت با مادر آن شوم بهر
که بکشد جهان پهلوان را به زهر.
اسدی (گرشاسب نامه ص 194)
چنان ساخت با مادر آن شوم بهر
که بکشد جهان پهلوان را به زهر.
اسدی (گرشاسب نامه ص 194)
(اَ تَ)
لغت نامه دهخدا
بداختر. بدبخت. شقی. بداقبال:
نرست از او بره اندر مگر کسی که بماند
نهفته زیر خسی چون بهیم شوم اختر.
فرخی.
هرکه ز ایزد سیم و زر جوید ثواب
بدنشان و بیهش و شوم اختر است.
ناصرخسرو
نرست از او بره اندر مگر کسی که بماند
نهفته زیر خسی چون بهیم شوم اختر.
فرخی.
هرکه ز ایزد سیم و زر جوید ثواب
بدنشان و بیهش و شوم اختر است.
ناصرخسرو
(خوَشْ / خُشْ بَ)
لغت نامه دهخدا
سعید. بختور. نیک روز. نیک اختر. مرزوق. بختیار. خوش طالع. مقابل بدبخت. دولت یار. خوش اقبال. مسعود. بلنداختر
بداقبال، بدبخت، بدطالع، تیره روز، سیه روز، کوربخت
متضاد: خوشبخت
متضاد: خوشبخت
زود به زود حمام رفتن، زیر